Donar mimiklerim donar Konar omzuma en ağır roman Sen şehrin merkezi Ben sürgün yeri olan Sonbahardan baharlara selam Donar mimiklerim donar Konar omzuma en ağır roman Sen şehrin merkezi Ben sürgün yeri olan Sonbahardan baharlara selam
Görüşmüyoz artık konuşmuyoz Galiba senle tanışmıyoz İçimize atmaya barış diyoz Terk edip gidene de alış diyoz Bekleyip görcen nasip diyoz Sevgiye harman kaldık çok istiyoz Dilek de diliyoz hani hafif medeni Egolar ayrılmanın tek nedeni Kutup ayısıyla çölde bedevi Kışın yaz varsa yap grevi Sabahın dördü gene böyle bi Dolunay yakamoz sek içtiğim Yalnızlık bugün tek işçiyim Gelme üstüme gelme Avuç içlerime kadar ısırdım bugün Gelme üstüme gelme Sana şiir yazdım şair tek bastonlu kırık dişli Bu satırlar çocukluğumdan beridir gece kondulu diye fişli Ben de dahil bilmiyom aga ne zaman başladı ne zaman bitti Neyi ne kadar sevdiysem o kadarı gitti
Donar mimiklerim donar Konar omzuma en ağır roman Sen şehrin merkezi Ben sürgün yeri olan Sonbahardan baharlara selam Donar mimiklerim donar Konar omzuma en ağır roman Sen şehrin merkezi Ben sürgün yeri olan Sonbahardan baharlara selam
Şimdi sessizliğin kralı elleri ceplerinde Eğmiş başı yere iki damla yaş aktı defterinden Ağıtları yakanlar var dünyanın martı seslerinde Müslüm’den bir bilebilsen Azer’den illede sen illede sen En derin yara, en derin faça İlle de sen Tek göz bi oda öksürükle dolu İyi misin sen Yaşanır olur geçer, iyi mi desem kötü mü desem Nasipse zaten olacak olan gerisini düşünme sen Gözüm döner ellerimin üstü ondan nasır Yaprak döker yedi yanım fonda mevsim kasım Ağır yaralı duygular valesiyiz ama gitmeye hazır Şişenin dibi son paket tütün gider saçlarını kazır
Donar mimiklerim donar Konar omzuma en ağır roman Sen şehrin merkezi Ben sürgün yeri olan Sonbahardan baharlara selam Donar mimiklerim donar Konar omzuma en ağır roman Sen şehrin merkezi Ben sürgün yeri olan Sonbahardan baharlara selam