Döner Başa – Fikri Karayel

Bir sonbahar günü, kuruyor yaparaklar
Attıkça sorumluluklar, azalıyor dostalar
Sen hep varsın
Durursun bir yanda
Se-e-e-e-e-e-en

Durdursam zamanı, elimde olsa
Uzaklaşmasak senle
Dudaklarım dudaklarında
Öyle sırılsıklam, uzansak güneşe doğru
Hep sırılsıklam
Gördüm ve anlamsız gelen her şeyden
Döndüm hayata
Döndüm ve karşı geldikçe beynime
Öldüm hep

Boşuna uğraşmışım yıllarca boşa
Ezilmişim, harcanmışım, yenilmişim boşa
Olacaksa kendi döner başa
Hiç yara almamış gibi hep döner durur başa
Gördüm ve anlamsız gelen her şeyden
Döndüm hayata
Döndüm ve karşı geldikçe beynime
Öldüm hep

Gördüm ve anlamsız gelen her şeyden
Döndüm hayata
Döndüm ve karşı geldikçe beynime
Öldüm hep
Dı-rı-rı-rı
Gördüm ve anlamsız gelen her şeyden
Döndüm hayata
Döndüm ve karşı geldikçe beynime
Öldüm hep