Kahve – Taladro

Netice belli, yürek yol ayrımında
Bir bardak su içip, yüzümü yıkadım artık
Kapısı açık mahpus kadar gözlerinden hür ayrılmak
Teşekkür ederim sana da günaydınlar

Oturdum ve karnım aç değil bu sabah
Bir fincan kahve alıp, salonda hatır saydım
Derin bir nefes çekip atlatırım
Kalemi kağıdı biraz gözyaşıyla
Hemen ıslatırım sandım

Öğlen on ikiydi karnım acıktı
Sanarsın kahpeyi hep alnı açıktı
Elime batan paslı tokan canımı acıttı
Değişiklik yarar deyip saçımı kazıttım

Ve akşam üzeri modu
Boş bir masaya otur
Evin her yerine sinmiş hala kokun
Aşk yıllarca çözemediğim en değerli soru
Ben artık gidiyorum sen kendini koru

Yüzünden ayrı gayrı maske düştü
Üşüttüm yollarında bak
Bu adama hasta düştü
Stres, uyku, kahvem hep orta üstü
Hak ettiğin gibi
Gözüme hızlı girip hızlı düştün

Ahşap odamın hatta serin
Duvarlarımın dert içi
Akşam oldu mürekkebim yaş, yüreğin sel içi
Döneceğim senin için
Sen içi kan emici, kan emici
Varlığın yok edici, yok edici

Yok oldum ruhumu ovalarken
Kendimi yakaladım, sabrımı kovalarken
Kendimi buldum, yalanlar yaralarla
Yalanlar ağzından çıkmak için yol ararken

Sesimi kıstı suskunluğum bunca sene
Dayandı ayaklarım, tutundum onca sele
Bir kahpe ellerinde umutlarım onca sene
Yazık, saçımı ağarttığım o onca tele

Rast geldi işlerim az geldi sana
Çünkü bir kahpe yaralarını ücretiyle sarar
Arka mahallenin süslü kızı
Başka masaya yarar
Aşkı bacak arası sanıyorsan başka yerde ara

Ne gece ama?
Elimde hüzün votkası, dilimde nara
Yangınım sönmedikçe, uzağım bahara
Ağla, ağla gözüm, ağla

Yüzünden ayrı gayrı maske düştü
Üşüttüm yollarında bak
Bu adama hasta düştü
Stres, uyku, kahvem hep orta üstü
Hak ettiğin gibi
Gözüme hızlı girip hızlı düştün

Ahşap odamın hatta serin
Duvarlarımın dert içi
Akşam oldu mürekkebim yaş, yüreğin sel içi
Döneceğim senin için
Sen içi kan emici, kan emici
Varlığın yok edici