Yok oldun gittin bu yola sonsuz Tozlu anılarınla doğru rengi bul Sönsün bütün ışıkları bu şehrin Dönsün hayat elinde, en sonuncu koz
Yok oldun gittin bu yola sonsuz Tozlu anılarınla doğru rengi bul Sönsün bütün ışıkları bu şehrin Dönsün hayat elinde, en sonuncu koz
Hurafelerle geldi insanoğlu bugüne kendi ve Çok derindi sezgiler, dost edindi bendine Zamanla ritmi bozdu kalbi İzinsiz vurdu kimi zaman Ve hain aldı onca canla kelle, kan Zamanla başlayan bi’ imtihan var Aslen insanın diline kin dadandı, lanetin peşinde koştu Telaşla yapılan her hatada bir çıkar var elbet Üstelik bu ulviyatın temeli, emeli neydi? Sorgu Yakamda bir ÇİFEL, adı: ”Hayat Sual Sorar” Cevap yaratma, mavallarına inanmaz çok bayat Surata tokatı acı da gelebir, sevebilir de bazen İster insanı of iffetiyle bulsun yaren Hedefi gör ve koş; telafisiz yarıştasın Bi’ nedene beni bağlama; hayallerinle varsın Ödülse çok yakındır, akla hizmet et yeter Ne terler attık lakin engellere takıldı, ser (Yo!)
Yok oldun gittin bu yola sonsuz Tozlu anılarınla doğru rengi bul Sönsün bütün ışıkları bu şehrin Dönsün hayat elinde, en sonuncu koz
Yok oldun gittin bu yola sonsuz Tozlu anılarınla doğru rengi bul Sönsün bütün ışıkları bu şehrin Dönsün hayat elinde, en sonuncu koz
Bu son pes ve de bul son kez Yaşa ya da öl, benim için dur nefes Zaman akar gider, kalan akıl da lades Geride bıraktığım çok hata bol, heves Kalem aklın dili, yazan aklım diri Bugün üzerime gelen Viranşehir’im gri Manzaram karanlıktı eski fotoğraf gibi Düşünceler arasında büyümeyen biri (Zifo) Kahramanlar kaçarken ben oyunbozan Gemilerimi çektiğimde batık liman Kötü habere batar bize atık bu asa Akıl küreklerimi çeker onca forsa Yalanlar üzerine çökerse dünya Hep aynı bölümdeyim, bitmeyen rüya Beklenmedik anda eserse rüzgar Oyunun kuralı böyle, sen ne dersin üstat?
Yok oldun gittin bu yola sonsuz Tozlu anılarınla doğru rengi bul Sönsün bütün ışıkları bu şehrin Dönsün hayat elinde, en sonuncu koz
Yok oldun gittin bu yola sonsuz Tozlu anılarınla doğru rengi bul Sönsün bütün ışıkları bu şehrin Dönsün hayat elinde, en sonuncu koz
Musallat akla var olan düzen Uzakta tüm hayaller Ustura gibi keskin hisleriyle hep peşindeler Yalan maruz aksi taviz esti bariz Üstümüzde yok bi’ şey Bu şehri rüzgar etti taciz Bak gör! Bizim için şehrin ışıkları Bak gör! Gece kayıp şehrin tanıkları Nankör! Benim eski tanıdıklarım Ters yön geç! Keskin karanlıkları Kulak ver, bu konuma gelene kadar yolda ter döker Karar tez, bindirip sırta alma, bilgilerle ez Ve bir kez, bulanmasın o gözlerin, sil hepten Bu son pes, kalk ve koş korku göremeden Yarım hayat üzerine yakışmayan Tango Dışa vuran öfkeden mi onun saçı Afro? Joseph Gloria, hafife alma hep rol Koz hep, bu dünya zaten bir getto (Getto)
Yok oldun gittin bu yola sonsuz Tozlu anılarınla doğru rengi bul Sönsün bütün ışıkları bu şehrin Dönsün hayat elinde, en sonuncu koz
Yok oldun gittin bu yola sonsuz Tozlu anılarınla doğru rengi bul Sönsün bütün ışıkları bu şehrin Dönsün hayat elinde, en sonuncu koz
Yok oldun gittin bu yola sonsuz Tozlu anılarınla doğru rengi bul Sönsün bütün ışıkları bu şehrin Dönsün hayat elinde, en sonuncu koz
Yok oldun gittin bu yola sonsuz Tozlu anılarınla doğru rengi bul Sönsün bütün ışıkları bu şehrin Dönsün hayat elinde, en sonuncu koz