Mesafe – Taladro

Umudum bitmedi bak hep aynı devam eder
Tavanı rutubet kokan odam ve nevaleler
Yağmurun damlalarını güç olsa da hesap eden
Boş bir adamı oynuyoken zor gelir mesafeler

Gecenin arzuhali sisli bir cam
Elimde okka divit üstümde güçlü nidam
Maziye dönük boyası akıp duran şirin binam
Sanki tanıdık ve sanki yabancı gibi siman

Sessizce mesafelere tutunmak
Omzum ağır yine de sen gel bana tutun bak
Ayın hilal evresi hafifçe yokluyorum gökyüzünü
Bulutlar rahatsız bu durumdan

Boyası fuşya rengi ipek günün, ton atlayıp
Omzuma yükledim şu sevgi işini son hattayım
Ben sana açım huzur biraz bende konaklayın
Bi bankta oturdum gri montla Konak’tayım

Kısalmıyo yollar
Büyüsen yürüsen düşünsen ayrı bir dert
Ne yapsan kavuşmuyo kollar
Ne desem ne bilsen bilmesen ayrı bi’ dert
Kısalmıyo yollar
Büyüsen yürüsen düşünsen ayrı bir dert
Ne yapsan kavuşmuyo kollar
Ne desem ne bilsen bilmesen ayrı bi’ dert

Aradan zaman geçti kalktım o banktan
Hafif adımlarımla yürüyorum yüzüme çarpan
Şu lanet gibi fırtına ne anlat bana kaptan
Bi’kaç anlık mutluluğa ben güneşi satmam

Neyse sonunda umduğum durak
Karşımda milyonlarca kalp var bugün hep aynı duran
Onlarla ilgilen dost sen beni bırak
İzmir’i sevdirdiğini bilmiyordu Burak

Şu an dünyayı tanımladım sepya mavisi
Eğer kalbin bile küsse sana yok tedavisi
Bu yüzden yorgunum kadınım bunun yok bahanesi
Sen ki göz bebeğim eşim bil daha nesin

Çıkarsa bir daha sesim emin ol kavgam olur
Merak etme huzuru tutarsam bir yere salmam onu
Bi’ gün gün batımında yaklaşırsam kıyılarına
İsteğim bi’ sen bir de gitmek için sandal olur

Kısalmıyo yollar
Büyüsen yürüsen düşünsen ayrı bir dert
Ne yapsan kavuşmuyo kollar
Ne desem ne bilsen bilmesen ayrı bi’ dert
Kısalmıyo yollar
Büyüsen yürüsen düşünsen ayrı bir dert
Ne yapsan kavuşmuyo kollar
Ne desem ne bilsen bilmesen ayrı bi’ dert

Her dakika umutlarımı yitirdiğim
Yalnızlığa soyunduğum bi’ gün kendimi bitirdiğimi
Neyse düşünsene bulutların seni getirdiğin