Nota – Vio

Ya, bazen (Bazen)
Yok olma vakti…

Demek ki beklemek bi’ bok ifade etmiyormuş
Demek ki kader soruma cevaplar üretmiyormuş
Demek ki hiçbi’ şey değişmiyormuş
E, söyle, sen ne bekliyorsun?
Pozitif olmaya çalışıyo’m biraz
Negatif olmamın sebeplerimin başında Hip-Hop
Hayatım babamın gözünden kir, annemin gözünden yaş
Para bize, biz paraya çoktan olduk müptela

Ne olursa olsun; aynı gün, aynı saçmalıklar
Sik’iyim Rap’i, içimdekini doğru yazmamışsam
Sik’iyim kaderi, bu denli bıktım daha kaç yaşında
Arkadaşlarım bi’ bok yüzünden camdan atlamışsa

Benim yapmam gereken tanrıya inanmak mı?
Berbat zamanlarımı onunla değil, tek atlattım
Ailemin tek amacı daha ödenmemiş kiralarla savaşmak mı?
İnandığın o tüm gerekçe yalan, tatlım
Bi’ şaman olmasak da dostlarımla anlaşmamın tek yolu üflenen dumanlardı
Bi’ zaman çizelgesinin üstünde dönüp durduk
Ağzımızdan çıkanlar, bizi bizden başka kim anlardı? (Kim anlardı?)
Sebepli haykırışlar, nedensiz aşklar
Kurulmuş hayaller var, yok olmuşlar telaştan
Hikâyem, yalvarışlar
Ben hissetmeden yazmam
Mutlu günler biter ve depresyonlar başlar
Güzel bi’ his gölgelerle arkadaş olmak
Her geçen gün tüm istek kaybolmakta libidomdan
Karanlık bir ev, acıyla dolu oda
Yaşadıklarımla eşdeğer şekilde biter nota
Yani kısa ömrüm sığmaz avuca
Belki de acı çekmek normal amacımız buysa
Tanrı sesimi duysa Âdem intihar ederdi
Böyle bir torunu nasıl isteyebilirdi sonuçta?

[?]
Düzensizlik düzenim olduğundan beri güzel kafam
Her şeyiniz palavra, ne kralsın ne süper star
Unutma sokağa geç saatte uğrar karartılar
İnsan başından beri köle, çünkü öyle yarattılar (Yarattılar)

Ya, bazen (Bazen)
Yok olma vakti…