Benim derdim kendimle Bu acı elbet diner bir gün, anılardan küller kalır geriye Benim derdim kendimle Bu hayat er geç biter bir gün, sarılmalıyız seninle
Yaşlanmak seninle güzel olur Yaşamak seninle deli dolu Avucumun içi eline değince yanan ilk yerim olur Öyle bakma uzaktan sarıl bana Öyle bakma uzaktan sarıl bana Huzur ol gel Ak düştü saçıma beklemekten Sebebi sen ama nedeni biz Diyemezken gidene gel, diyemem gelene git Çamur atar evi çamurdan olan Karakter bozar hep cebi de dolan Sağımda solumda dert Sen mi delisin yoksa ben mi?
Çok üşüyorum Bulamadım seni kaybediyorum Koşsam da yetişemiyorum zaten Benim derdim kendimle Senin benle derdin ne? Benim derdim kendimle Senin benle derdin ne?
Benim derdim kendimle Bu acı elbet diner bir gün, anılardan küller kalır geriye Benim derdim kendimle Bu hayat er geç biter bir gün, sarılmalıyız seninle
Niye ayrıldık biz niye niye? Ölüyordum senin uğruna be Yaşatmak ölüyken hayalini Her gün ölümü yaşamak gibi
Beni bir duy, beni bir gör, arada sırada beni bir sor Biliyorsun sana kıyamam ben, dokunamam bile bakamazken Bunun bi sebebi vardı, ben üşüdüğümde sarılsaydı Buz keserken yatağım (off) sadece yanıma uzansaydı
Yapraklar dalından düşmemeli Çok mu geç anladın yaprak dalına küsmemeli
Aklı kaçırdım kapına bak, onu içeri al onu koru Aklı da kaybettim seninle ben, Allah’ım ne olur aklımı koru Dudağı değse tenime, dolansa elim o beline Sana dokunmak alev gibi, ben mi deliyim yoksa sen mi?
Senin benle derdin ne?
Benim derdim kendimle Bu acı elbet diner bir gün, anılardan küller kalır geriye Benim derdim kendimle Bu hayat er geç biter bir gün, sarılmalıyız seninle