Yavaşça anlamını yitirmekte verdiğin her karar İnsanoğlusun şu dünyaya geldiğine yanan Beklediğinden de hızlı akar zaman Uyuya kalıp binemediğin hızlı tren kadar Planların var! Olmasını sabırsızca istediğin! Ve artık farkındasın minik odan hapisten iyi! Ne kaldı dostlarının senin hakkında bilmediği? Karanlık adımların sana öğretti bu izbeliği Nedir ki bu beklediğin? Seni sen yapan sen değilsin, seni sen yapan hedeflerin Ortasındasın, adımlarına engel tüm sebeplerin Ortasındasın yediğin tüm iştahsız yemeklerin Ne anlamı kalacak eğer şimdi vazgeçersen Gencecik yaşta çürüttüğün bu yaşlı bedenden? Umrunda değil mi ne derler? Hiçbir zaman yenilmiş mi bunu hak edenler? Her uyandığın vakitte diyorsun: “Saat erken.” Çünkü denesen de pa-pa-para uzak senden Ve artık zor ailene cevap vermen İmkânsız oldu başarmadan eve gelmen
Korkma denemekten Korkma denemekten Korkma denemekten Sınıra yaklaştığın vakit hayat yeni bir neden ekler Korkma denemekten Korkma denemekten Korkma denemekten Gündüzü alt edemiyorsan kapında gece bekler
Uçmuyo’ kelebekler Karanlık mahallenize giriyor pezevenkler Korkuyorsun denemekten Bu yüzden siyahlaşıyor hayatındaki renkler Bir sikim bekleme bu sikilmiş felekten Zaten fazla değil önündeki seçenekler Gerçeği istiyorsan sikik gelecekten Uğraşmadığın her an eline verecekler Bahsetme vazgeçmekten Kurtul şu bedenini saran tüm kasvetten! Her defa zorlaşacak bu yolu kat etmen Çünkü Tanrı duydu seni bu bozuk kasetten! Farkedersin mahallende yürürken Acaba neler eksik oldu bu saçmalık gününden? Korkma denemekten! Çünkü yıldızlar sana istediğinde gülümser!